کاوش موضوع جبرئیل

جبرئیل (به عبری: גַּבְרִיאֵל، مرد خدا یا خدا مبارز من است) فرشته‌ای در ادیان ابراهیمی است که اولین بار در کتاب دانیال به او اشاره شده است. کتاب دانیال یکی از بخش‌های متأخر تنخ، مجموعهٔ کتب مقدس یهودیان، است که در پس از اسارت بابلی و دورهٔ سلوکیان نوشته شده است. در بخش‌های قدیمی‌تر اثری از جبرئیل نیست. او همچنین از شخصیت‌های در عهد جدید مسیحیان است. از جبرئیل در قرآن نیز یاد شده است. این نام تلفظ‌های دیگری چون جَبرائیل، جِبریل، گابریل و کردایل نیز دارد. از جبرئیل به نام‌های فرشتهٔ وحی، امین وحی، عقل اول، ناموس اکبر، روح اعظم، روح الامین و روح القدس (روح قدسی) و … نیز یاد می‌شود. کتاب دانیال ظاهر جبرئیل را به‌صورت مردی عادی توصیف کرده است. بنا به گفتهٔ پیروان اسلام او گاهی به‌صورت واقعی خود و گاهی به شکل جوانی خوشرو به نام دحیهٔ کلبی نزد محمد می‌آمد. در داستان معراج، او همسفر محمد بود و در منتهای معراج، در سدرةالمنتهی بازماند و به محمد گفت دیگر اجازه ندارد که پیش رود، و محمد به تنهایی به معراج ادامه داد. بنا بر بعضی روایات مسلمانان، جبرئیل پنجاه بار بر ابراهیم، چهارصد بار بر موسی، ده بار بر عیسی و بیست و چهار هزار بار بر محمد نازل شده است. شیخ مفید در روایتی آورده است: «جبرئیل در میان فرشتگان به شکل مردی میان‌بالا، سپیدپیشانی، سیه‌چشم، و دارای چهار بال سبز مرصع لؤلؤ است.» و در حدیث دیگری او دارای ششصد بال مرصع به دُر است.... بیشتر در ویکی پدیا